İbrahim Çiçek Ceviz, hakkını hapishanede de aradığı için hücreye atılan, bütün kışı şortla geçirmek zorunda kalan ama yılmayan bir Kanun Hükmünde Kararname (KHK) mağduru.
TR724’e konuşan İbrahim Çiçek Ceviz, 27 yaşında İzmir Adliyesi’nde görevli bir memur. On binlerce KHK mağduru gibi onun da hayatı darbe teşebbüsünün yaşandığı 15 Temmuz 2016 gecesi değişmiş:
“15 Temmuz cuma günü olduğu için her cuma 23:00 – 00:00 saatlerinde düzenli yaptığımız halı saha maçı vardı. Maçın yarısında kenarda maçı izleyen bir arkadaşımız ‘Arkadaşlar darbe oluyor’ dedi. Hiçbirimiz ilk başta inanmadık.
Haberleri gösterdi. Genelkurmay başkanının dahil olmadığı bir kalkışma vardı. İlk sorduğum soru hükümetten birilerini alıp almadıklarını sordum.
Cumhurbaşkanı, başbakan, bakanlar vb. Hayır kimse yok diye söyleyince şüphelerim arttı. Biz maçımıza devam ettik. Maç bitince herkesin telefonu çalıyor, kiminin eşi telefonda ağlıyor, kiminin anne babası arıyordu.”
10 AĞUSTOS 2016’DA SABAH 5’TE EVİME OPERASYON
Ceviz Adliye Memuru olsa da Hukuk Fakültesi’ne geçip savcı olmayı planlar. Bunun için Dikey Geçiş Sınavı’na (DGS) hazırlanır ve denemede Türkiye genelinde 22. olur.
Sınav 31 Temmuz 2016’da yapılacaktır. Ancak Olağanüstü Hal nedeniyle üç hafta ertelenir. Sınava hazırlandığı hafta Türkiye genelinde Özel Yetkili Mahkemelerin personellerini gözaltına alma dalgası başlar. Sıranın kendisine geldiğini anlamıştır:
“10 Ağustos 2016’da sabah 5’te evime operasyon yaptılar. Emniyette adliyeden tanıdığım arkadaşlarım vardı.
Kimi 6 aylık bebeğiyle gelmişti. Kimi ise çocuklarını komşulara, kimi anne ve babasına bırakmıştı. Daha sonra bir koğuşa konuldum. Koğuşta 10 kişi vardı.
Herkesin üzerinde atlet ve pijama, sakallı kimseler. Selamlaştıktan sonra meslekleri sorunca hepsinin asker olduğunu öğrendim. 10 gündür gözaltında idiler.
Bir tanesinin oğlu Harbiye’de askeri öğrenci imiş ve damadı ise subaymış. İkisinden de 15 Temmuz’dan beri haber alamıyormuş. Kendi derdine bile üzülemiyordu. O kadar kötü görünüyordu ki o astsubay abinin yüzünü unutmam mümkün değil.”
SOHBETLERE KATILDIN MI?
Farklı bir ilçedeki emniyet binasına ifade vermek için götürdüler. İfadeden çıkıp gelenin yüzü asıktı. Ne olduğunu sorunca, avukatların kendilerine itirafçı olmaları gerektiğini yoksa tutuklanacaklarını söylediğini söylediler.
Sıra bana gelince avukata sert bir tonda avukat hanım yalnızca müvekkilimin söylediklerine aynen katılıyorum deyin. Başka bir şey söylemenize gerek yok ben hallederim dedim. Avukat tabiî diyerek sorguya girdik.
Sorguda, Zaman Gazetesi aldın mı? Samanyolu TV izliyor muydun? Sohbete katıldın mı? Bunların okuluna gittin mi? diye sormaya başladı. Bir süre sonra bu şekilde devam edeceklerse cevap vermeyeceğimi söyledim. Niye? diye sorunca polis memuru.
Böyle bir ifade alma şekli olmadığını, bu şekilde sokaktan herkesi çevirip soru sorabileceğini, gözaltına alınma sebebim için ellerinde bir delil olması gerektiğini belirttim. Birazdan geleceğini söyledi.
“BYLOCK KULLANIYORSAM KULLANICI ADIMI NİYE SORUYORSUNUZ?”
Bylock, eagle ve diğer programları kullanıp kullanmadığımı sordu. Kullanmadığımı söyleyince bir sonraki soru bylock programı kullandığınız tespit edildi ne diyorsunuz oldu. Kullanmadığımı biraz önce söyledim. Anladığınızı düşünmüştüm dedim. Devam etti kullanıcı adım, kimler arkadaş listemde var şeklinde soru sordu.
Kendisine bu şekilde mi tespit ettiklerini söyledim. Tespit ettiyseniz eğer bunların hepsini bileceğinizi aksi taktirde tespit edilmiş kabul edilemeyeceğini söyledim. Sabah olmuştu artık 20 kişi tutuklanma talebiyle hakimliğe çıkarıldık.
Hakim hiç kimsenin gözüne dahi bakmadan 20 kişiyi tutukladı. Tutuklananlar arasında biri 6 aylık diğer 1 yaşında bebekte vardı. Bebeklerin o halini görünce kendimi tutamamış ağlamıştım.”
GARDİYAN: PKK’LILARA IŞİD’LİLERE VAR AMA SİZE YOK
“Koğuştaki bir arkadaşımız koğuşun içerisinde bir kağıtta spor gününün ve saatinin yazdığını görünce gardiyana ‘Bizim spor günümüz şu gün mü?’ diye sordu.
O da arkadaşa sizlere spor veya diğer haklar yok deyince, arkadaşımız ‘Başkalarına var ki burada yazıyor’ dedi. Gardiyan ise ‘Evet PKK’lılara IŞİD’lilere var ama size yok’ cevabını verdi. Onların gözünde PKK ve IŞİD’den daha kötü olduğumuzu anladım.
Koğuştaki bir arkadaşın defalarca kurumdan Kur’an istemesine rağmen bizlere Kur’an-ı Kerim vermemesi üzerine hüngür hüngür ağlamasını, bir Kur’an bile vermiyorlar demesini, namaz sonrasında sesli şekilde ettiği dualarla bizleri de ağlattığını unutamıyorum.”
FİŞLEMELER 2013’TE YAPILMIŞ
“3 hafta F tipinde kaldıktan sonra Menemen Cezaevine sevk edildik. Burada da adliye çalışanlarından oluşan bir koğuşta kaldım. 19 kişi kalıyorduk , sohbetler genelde herkesin ortak noktası olan adliye üzerine oluyordu genelde.
2013 Haziran ayında özel yetkili mahkemede çalışırken istifa edip kendi işini kuran bir kişi de vardı. Bu kişiye de bizim dosyadan işlem yapıldı.
Hatta gözaltına alındığında arabada iken iş yerine de uğrayacağız dediklerinde tabi ki diyor. Biraz gittikten sonra şuradan gideceğiz diye gösterince polisler biliyoruz zaten diyorlar. Arkadaşımızda içinden diyor ki adamlar biliyordur tabi ki iş yerimi belki önceden bakmaya da gelmişlerdir diyor.
İş yerinden farklı yere geçince arkadaşımız polislere yanlış gittiğini söylüyor. Polisler ne dediğini soruyorlar adliye burada işte deyince ne adliyesi diye soruyor. Sen adliye de çalışmıyor musun diye sorunca polis çalışmadığını söylüyor.
Bu arkadaşımızdan dosyaların, fişlemelerin ne zamandan hazırlandığını anladım.”
“40 GARDİYANLA KOĞUŞU BASTILAR”
“Menemen cezaevine girerken kayıt esnasında prosedür gereği cezaevi kurallarını içeren bir kitapçık verip, kitapçığı aldığına dair imza atmam gerekirken, Menemen cezaevine girerken bize kitapçıkların birazdan verileceğini söyleyerek imza attırdılar.
Kitapçıklar bize gelmedi. Günler geçti. Biz yaklaşık 10 kere dilekçe yazmamıza rağmen herhangi bir şekilde kitapçıkları vermediler. Bir gün akşam sayımı sırasında sayım bittikten sonra bir gardiyan kapıda duran arkadaşımıza bir daha üstünde atlet olmasın, atletle çıkmayacaksın dedi.
Benim yanımda duran arkadaş ise gardiyana doğru yürüyerek o zaman kurallar kitapçığını verin haklarımızı bilelim dedi. Başgardiyan ise kural biz ne söylüyorsak o, kitapçık falan yok dedi.
Biz o zaman tanımayız sizin kuralınızı, biz kanun tanırız dedi. Sen ne söylüyorsun diyerek arkadaşımıza parmaklarını sallamaya başladı.
PARMAK SALLAYARAK KONUŞAN BAŞGARDİYAN
Arkadaşımız da sözlerini tekrarladı. Bunun üzerine başgardiyan parmaklarını daha hızlı sallayarak tehditvari sözler sarf etti. Parmaklarını sallayınca ben duramadım ve başgardiyana ‘indir o elini’ dedim.
Bana döndü ve, ‘ne diyorsun sen?’ dedi. Ben de ‘indir o elini’ diye sert ve yüksek tonda cevap verdim. ‘Haddini bil, sen kim olduğunu zannediyorsun, burada hiç kimseye parmaklarını sallayamazsın’ diye devam ettim.
Olay artık diğer iki kişiden çıkmış bana dönmüştü. Başgardiyan ile yüksek tonda biraz daha atıştıktan sonra gardiyanlara dönerek alın bunu dedi. Ben de alabiliyorsan al diyerek yumruğumu kaldırdım ve üstüne doğru atıldım. Arkadaşlarım beni geri çekti ancak bir kaç arkadaşımız daha yumruğunu kaldırmıştı artık. Daha sonra kaçın kaçın diyerek koğuştan kaçtılar.
Bunun üzerine kapıdan bana dönerek ben seni almasını bilirim dedi. Gel al bekliyorum diye cevap verdim. Olayla ilgili tutanak tutmak için masaya oturdum. 10 dakika sonra mazgaldan ‘İbrahim hazırlan müdüre çıkacaksın’ dedi.
“İBRAHİM HAZIRLAN, MÜDÜR GELİYOR”
Ben de kendisine ‘müdürün gelsin buraya, ben çıkmıyorum’ dedim. ‘Böyle mi diyorsun’ dedi. ‘Aynen böyle söylüyorum git ilet müdürüne’ dedim. 10 dakika sonra tekrar geldi ve ‘İbrahim hazırlan müdür geliyor’ dedi. ‘Gelsin’ dedim.
Müdür, başgardiyanlar ve yaklaşık 40 tane gardiyan koğuşa geldi. ‘İbrahim kim?’ diye sordu. ‘Benim’ dedim. Sorunun ne olduğunu söyledi. Başgardiyanın arkadaşıma parmak salladığını, burada hiç kimsenin benim arkadaşıma veya burada herhangi birine parmak sallayamacağını, gerekeni elbet yapacağımı söyledim.
Kendisi bize henüz tutuklu olduğumuzu, hükümlü olmadığımızı, suçumuzun kesinleşmediğini belki tekrar işimize geri dönebileceğimizi söyledi. Ben de suçsuz olduğumuz için burada olduğumuzu, görevde olsam kendimden şüphe edeceğimi söyledim.
O GÜNDEN SONRA KÖTÜ MUAMELE SONA ERDİ
Müdüre derin bir iç çektirip başını hafifçe yana eğdirdikten sonra koğuştaki müdür arkadaş atletle bir daha durmayın diyen gardiyanın sürekli arkadaşlarımıza sataştığını söyledi.
Öyle olunca diğer gardiyanlar o kişiyi hemen arkaya çekti müdürün görmesini engellediler. Kendisinin bir sorunu olduğunu, kendisinde bir yetki gördüğünü söylediler.
Daha sonrasında tutanak tuttuğum masanın önünde duran arkadaşa doğru parmağını sallayan gardiyan gelince tutanak tuttuğumuzu görsün diye hafifçe çekilmiş. Sonra parmağını sallayan gardiyan yanıma gelip kardeşim tutanak tutuyorsun sen bilirsin tutabilirsin tabi ama bunlara gerek yok, sorun yok dedi.
Buna kendimin karar vereceğini söyledim. Daha sonradan koğuştan çıktılar. O günden sonra genel itibariyle kötü davranılan Menemen cezaevinde tüm koğuşlardaki arkadaşlara daha iyi davranılmaya başlandı.”
“KIŞLIK PİJAMAMI VERMEDİLER, KIŞI ŞORTLA GEÇİRDİM”
Cezaevinde üst üste verdiği dilekçelerle hak arama mücadelesini sürdüren Ceviz, bu nedenle hücre cezası dahil farklı cezalara çarptırılır. Bunlar bir süre sonra ayrımcılık boyutuna varır:
“Cezaevinin şahsıma yönelik negatif ayrımcılığı artmıştı.
Aylık yapılan aramalarda üst katta ben duruyordum, diğer arkadaşlar bahçede duruyordu. Beni şahsen tanımadıkları için gelen gardiyan bana İbrahim Çiçek Ceviz diye birisi varmış onun dolabı neresi diye soruyordu. Burası diye gösteriyordum. Benim dolabımı altına üstüne getiriyorlardı.
Diğer dolapları yalnızca açıp kapatıyorlardı. Ailem kıyafet getirdiğinde ise kıyafet almıyorlardı. Kıyafeti var denilerek kıyafetimi almıyorlardı. Kış gelmişti ve benim altımda uzun bir tane fijama/alt eşofman yoktu.
Arkadaşlarım kendilerinde olan fazla eşofmanları vermeyi teklif etse de kimseden kıyafet almadım. Kış ayının çoğunu şortla geçirdim. Şahsıma yönelik zulüm giderek artıyordu.”
2018’de baskı sonucu ölen ya da öldürülen Hizmet Hareketi gönüllüleri
